پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :
إذا کانَ یَومُ القِیامَةِ أنبَتَ اللّه ُ تَعالى لِطائِفَةٍ مِن اُمَّتی أجنِحَةً ، فَیَطیرونَ مِن قُبورِهِم إلَى الجِنانِ یَسرَحونَ فیها ویَتَنَعَّمونَ کَیفَ شاؤوا ، فَتَقولُ لَهُمُ المَلائِکَةکُ: هَل رَأَیتُمُ الحِسابَ؟ فَیَقولونَ : ما رَأَینا حِسابا . فَیَقولونَ : هَل جُزتُمُ الصِّراطَ؟ فَیَقولونَ: ما رَأَینا صِراطا . فَیَقولونَ: هَل رَأَیتُم جَهَنَّمَ؟ فَیَقولونَ : ما رَأَینا شَیئا . فَتَقولُ المَلائِکَةکُ : مِن اُمَّةِ مَن أنتُم؟ فَیَقولونَ : مِن اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله . فَیَقولونَ : نَشَدناکُمُ اللّه َ ، حَدِّثونا ما کانَت أعمالُکُم فِی الدُّنیا؟ فَیَقولونَ : خَصلَتانِ کانَتا فینا ، فَبَلَّغَنَا اللّه ُ هذِهِ الدَّرَجَةَ بِفَضلِ رَحمَتِهِ . فَیَقولونَ : وما هُما ؟ فَیَقولونَ : کُنّا إذا خَلَونا نَستَحی أن نَعصِیَهُ ، ونَرضى بِالیَسیرِ مِمّا قُسِمَ لَنا . فَتَقولُ المَلائِکَةکُ : حَقٌّ لَکُم هذا .
هرگاه قیامت بر پا شود ، خداوند ، براى گروهى از امّت من ، بال هایى قرار مى دهد که با آنها ، از قبرها به سوى بهشتْ پرواز کنند ، در آن گردش نمایند و هر گونه خواستند ، از نعمت ها بهره برند . فرشتگان به آنان مى گویند : آیا حسابرسى را دیدید؟ مى گویند : ما حسابرسى ندیدیم . مى پُرسند : از صراط ، عبور کردید؟ مى گویند : ما صراطى ندیدیم . مى پرسند : جهنّم را دیدید؟ مى گویند : چیزى ندیدیم . آن گاه ، فرشتگان مى گویند : از امّتِ چه کسى هستید؟ مى گویند : از امّت محمّد صلی الله علیه و آله . مى گویند : شما را به خدا سوگند ، بگویید رفتارتان در دنیا چه بود؟ مى گویند : دو خصلت در ما بود و بدان دو خصلت ، خداوند ، ما را بدین پایه از رحمت خویش رسانید . مى پرسند : آن دو خصلت چیست؟ مى گویند : هرگاه در خلوت بودیم ، شرم داشتیم نافرمانى خدا کنیم و به اندکى که روزى ما بود ، خشنود بودیم . فرشتگان مى گویند : این منزلت ، سزاوار شماست .
بحار الأنوار : ج 103 ص 25 ح 31 .
